UML i jego metodologia :

1. Wspomaga modelowanie dziedziny problemowej stanowiącej przedmiot projektowanego systemu.
2. Dostarcza szeregu pojęć , modeli , diagramów, języków, technik i sposobów postępowania.
3. Jest wykorzystywana do projektowania pojęciowego, jak i logicznego czy fizycznego.
4. Ustala fazy realizacji projektu i dla każdej z faz wyznacza :

1. rolę uczestników procesu
2. scenariusze postępowania
3. reguły przechodzenia do następnej fazy
4. modele, które powinny być wytworzone
5. dokumentację która powinna powstać
6. notację którą należy używać

Proces projektowania systemu informacyjnego polega na kolejnym tworzeniu następnych modeli:

 
Przejście od modelu do fizycznej realizacji systemu

Podczas projektowania ważną role odgrywa notacja:

1.  Służy do dokumentowania wyników poszczególnych faz projektu, zarówno pośrednich jak i końcowych.
2. Wspomaga ludzką pamięć i wyobraźnie.
3. Ułatwia komunikacje zarówno między członkami zespołu projektowego jak i między zespołem projektowym a klientem.
4. Należy wybrać właściwą notacje

Podstawowe pojęcia metodologii obiektowej :

Obiekt – podstawowe pojęcie w podejściu obiektowym. Obiekt reprezentuje sobą konkretny pojedynczy byt.

Każdy ma :

1. Identyfikator (nazwę)
2. Stan (wartości atrybutów obiektu)
3. Zachowanie (operacje obiektu)

 Zachowanie może zmienić stan obiektu, od którego pochodzi i/lub stany innych obiektów.

Klasa – reprezentuje zbiór obiektów, które dzielą strukturę i wspólne zachowanie.

Klasa a Obiekt :

1. Operacje i atrybuty są definiowane jednorazowo (w klasie)
2. O obiektach, które należą do danej klasy mówi się że są instancjami danej klasy.
3. Instancje te zawierają określone własne wartości atrybutów klasy.
4. Współdzielą one operacje klasy. Zachowanie tych instancji jest więc jednolite.

Enkapsulacja – technika, w której dane są przechowywane razem z operacjami, jakie można na nich wykonywać.

Dane zazwyczaj są chronione wewnątrz „kapsuły” utworzonej z operacji, co oznacza ze dany obiekt zewnętrzny może wywołać działanie określonej operacji, jednak nie może zamienić żadnej danej.

Polimorfizm – technika, w której ukrywa się szczegóły implementacji we wspólnym interfejsie.

Związki pomiędzy klasami i obiektami :

1. Zależności – wykorzystanie pierwszego obiektu przez drugi (użycie obiektu pierwszego jako argumentu w operacji obiektu drugiego)
2. Generalizacji – relacja między pierwszą klasą a klasami które są jej udoskonalonymi wersjami. Klasa udoskonalana to nadklasa , a każda jej wersja to podklasa. Podklasa dziedziczy cech nadklasy.
3. Asocjacyjny związek – oznacza grupę więzi o wspólnej strukturze i znaczeniu

Typy asocjacji :

1. 1 do 1 – jedna więź w danym związku
2. 1 do wielu – wiele więzi w danym związku
3. wiele do wielu
   

Specjalne typy asocjacji :

Agregacja – relacja typu całość – część. Jest to relacja antysymetryczna. Oznacza to że element całości zawiera elementy części, lecz element części nie mogą zawierać elementów całości.

Kompozycja – silniejsza forma – w agregacji elementy mogą być wykorzystane przez inne elementy a w kompozycji żaden element – część nie może być dzielony, dlatego z chwilą zniszczenia elementu całości ulega zniszczeniu element – część.

Język do specyfikacji, wizualizacji, konstrukcji i dokumentowania projektów związanych z systemami informacyjnymi intensywnie wykorzystującymi oprogramowanie, a także do modelowania biznesowego wszelkich innych systemów.

Zapewnia :

1. Semantykę i notacje
2. Semantyke adresującą określone aspekty modelowania, które są przewidywane w przyszłości.
3. Aspekty związane z technologią komponentów, przetwarzaniem rozproszonym
4. Mechanizmy rozszerzalności, tak aby poszczególne zespoły projektowe mogły rozszerzyć język dla potrzeb ich aplikacji przy zmniejszanym wysiłku
5. Semantykę ułatwiającą wymianę danych z narzędziem CASE

1. Strukturalne
1. Diagram klas
2. Diagram komponentów
2. Behawioralne
1. Diagram przypadków użycia
2. Diagram sekwencji
3. Diagram aktywności
3. Inne
1. Diagram obiektów
2. Diagram współpracy
3. Diagram stanów
4. Diagram wdrożeniowy

Diagram klas

Wykorzystuje klasy i ich relacje

 
Diagram przypadków użycia

Pokazuje w jaki sposób aktorzy mogą wykorzystać system.

 
Diagram obiektów

Statyczna struktura systemu wykorzystuje obiekty(instancje) i ich relacje

 
Diagram sekwencji

Kolejność w czasie, wysyłanie komunikatów pomiędzy różnymi obiektami w systemie

 
Diagram współpracy

Przepływ komunikatów pomiędzy obiektami, statyczna struktura obiektów obrazuje sposób współpracy grupy obiektów w celu zrealizowania określonego celu

 
Diagram stanów

Obrazuje stany w jakich obiekt może się znaleźć w czasie swego istnienia

 
Diagram aktywności

Akcje wykonywane przez system.

 
Diagram komponentów

Komponenty składające się na aplikacje

 
Diagram wdrożeniowy

Architektura systemu, sposób rozmieszczenia komponentów

Diagram:

1. Zbyt ubogi, nie spełni celu
2. Zbyt szczegółowy, przesłoni najważniejsze elementy