1. miara zaufania, że system i jego dane pozostaną nienaruszone.
2. przejęcie przez klasę potomną atrybutów klasy macierzystej.
3. ang. Computer-aided Software Engineering Tools - narzędzia tego typu to programy komputerowe, wspomagające inżynierię oprogramowania.
4. Diagram ….. -diagram służący do grupowania modułów, wykorzystywany w przypadku rozbudowanych systemów oprogramowania.
5. zwartość, spoistość, wzajemne zintegrowanie elementów składowych. Duża kohezja = silna interakcja wewnątrz i relatywnie słabsza interakcja z zewnętrzem.
6. grupa połączonych ze sobą komputerów.
7. inaczej hermetyzacja, ukrywanie danych; polega ona na zamknięciu danych wewnątrz klasy, obiekty zewnętrzne mają dostęp wyłącznie do funkcji za pomocą których mogą zlecać operacje na danych.
8. wykazywanie przez metodę różnych form działania w zależności od obiektu na którym jest wywoływana.
9. …. projektowe-powtarzające się struktury projektowe lub rozwiązania odnoszące się do analogicznych sytuacji; są szczególnie przydatne w sytuacjach, kiedy inne formy ponownego użycia stają się bezużyteczne, np. z powodu różnic w zakresie platformy sprzętowej, systemu operacyjnego lub języka programowania.
10. podejście do tworzenia SI skupiające się wyłącznie na sprzęcie, na systemie komputerowym, bagatelizujące rolę użytkownika.
11. -relacja między przypadkami użycia. Jeżeli łączy ona przypadki p1 i p2, tzn., że p1 zawsze włącza p2 - tzw. przebieg podstawowy (sekwencyjny). Jest to tak jakby „wyłączenie przed nawias” tego elementu, który ma być wykorzystywany w każdym podstawowym przebiegu, czynności obligatoryjnej
12. proces znakowania przeznaczonej do składu kopii rękopisu, wskazówkami dotyczącymi użycia rodzajów i rozmiarów czcionek, spacji wcięć itp.
13. dowolny byt zewnętrzny, który uczestniczy w interakcji z systemem; każdy …. może wchodzić w interakcję z systemem na pewną liczbę właściwych mu sposobów zwanych przypadkami użycia
HASŁO: model aktywu ponownego użycia, w którym użytkownik widzi strukturę aktywu i może go w zasadzie dowolnie modyfikować, np. wzorce projektowe, wzorce dokumentacji, fragmenty tekstu programów, itp. Model ten jest najłatwiejszy do wdrożenia, trudno generalizowany, wymaga dołączenia opisu, gdzie i co można zmienić, a gdzie lepiej nic nie ruszać… Taki dokładny opis fragmentów, które mogą podlegać zmianom oraz określenie dopuszczalnego zakresu zmian może okazać się bardzo trudnym zadaniem. Użycie białej skrzynki następuje poprzez skopiowanie i zmodyfikowanie.