UML i jego metodologia.
UML i jego metodologia:
- wspomaga modelowanie dziedziny problemowej stanowiącej przedmiot projektowanego systemu
- dostarcza szeregu pojęć, modeli, diagramów, języka, technik i sposobów postępowania
- jest wykorzystywana do projektowania logicznego czy fizycznego
-
ustala fazy realizacji projektu i dla każdej z faz wyznacza:
- rolę uczestników procesu
- scenariusze postępowania
- reguły przechodzenia do następnej fazy
- modele, które powinny być wytworzone
- dokumentację, która powinna powstać
- notację, którą należy używać
Proces projektowania systemu informacyjnego polega na kolejnym tworzeniu następnych modeli.
Podczas projektowania SI ważną rolę odgrywa notacja:
- służy do dokumentowania wyników poszczególnych faz projektu, zarówno pośrednich jak i końcowych
- wspomaga ludzką pamięć i wyobraźnie
- ułatwia komunikację zarówno między członkami zespołu projektowego jak i między zespołem a klientem
- należy wybrać właściwą notację !!!
Obiekt: - podstawowe pojęcie w podejściu obiektowym. Obiekt reprezentuje sobą konkretny pojedynczy byt.
Każdy ma:- identyfikator (nazwę)
- stan (wartości atrybutów obiektu)
- zachowanie (operacje obiektu)
Zachowanie może zmienić stan obiektu, od którego pochodzi i/lub stany innych obiektów
Klasa – reprezentuje zbiór obiektów, które dzielą strukturę i wspólne zachowanie.
Klasa a obiekt:- operacje i atrybuty są definiowane jednorazowo ( w klasie)
- o obiektach, które należą do danej klasy, mówi się że są instancjami tej klasy
- instancje te zawierają określone własne wartości atrybutów klasy
- współdzielą one operacje klasy. Zachowanie tych instancji jest więc jednolite
Enkapsulacja – technika, w której dane są przechowywane razem z operacjami jakie można na nich wykonać.
Polimorfizm – technika, w której ukrywa się szczegóły implementacji we wspólnym interfejsie. Upraszcza komunikację pomiędzy obiektami.
Związki między klasami a obiektami:- zależności – wykorzystanie pierwszego obiektu przez drugi
- generalizacji – relacja między jedną klasą a klasami, które są jej udoskonalonymi wersjami. Klasa udoskonalona to nadklasa, a każda jej wersja to podklasa. Podklasa dziedziczy cechy nadklasy
- asocjacyjny związek – oznacza grupę więzi o wspólnej strukturze i znaczeniu.
- 1 do 1 – jedna więź w danym związku
- 1 do wielu – wiele więzi w danym związku
- wiele do wielu
- agregacja – relacja typu całość-część. Jest to relacja antysymetryczna. Oznacz to, że element całości zawiera elementy części, lecz element części nie mogą zwierać elementu – całości.
- kompozycja – silniejsza forma. W kompozycji żaden element-część nie może być dzielony. Dlatego z chwilą zniszczenia elementu-całości ulega zniszczeniu element-część.
- język do specyfikacji, wizualizacji, konstrukcji i dokumentowania projektów związanych z systemami informacyjnymi intensywnie wykorzystującymi oprogramowanie, a także do modelowania biznesowego wszelkich innych systemów
- semantykę i notację
- semantykę adresującą określone aspekty modelowania, które są przewidziane w przyszłości.
- mechanizmy rozszerzalności, tak aby poszczególne zespoły projektowe mogły rozszerzyć język dla potrzeb ich aplikacji przy zmniejszonym wysiłku
- semantykę ułatwiającą wymianę danych z narzędziami CASE
-
strukturalnego
- diagramy klas – wykorzystuje klasy i ich relacje
- diagramy komponentów – komponenty składające się na aplikację
-
behawioralne
- diagramy przypadków użycia – pokazuje w jaki sposób aktorzy mogą wykorzystywać system
- diagramy sekwencji – kolejność w czasie wysyłanych komunikatów pomiędzy różnymi obiektami w systemie
- diagramy aktywności – akcje wykorzystywane przez system
-
inne
- diagramy obiektów – statyczna struktura systemu wykorzystująca obiekty (instancje) i ich relacje
- diagramy współpracy – przepływ komunikatów między obiektami. Obrazuje sposób współpracy grupy obiektów w celu zrealizowania określonego celu
- diagramy stanów – obrazują stany w których obiekt może się znaleźć w czasie jego istnienia
- diagramy wdrożeniowe – architektura systemu, sposób rozmieszczenia komponentu